martes, 18 de noviembre de 2014
Conciertos en la Casa Museo Manuel María -Outeiro de Rei-
Inauguramos unha nova proposta de dinamización da Casa-Museo Manuel María en Outeiro de Rei: concertos "íntimos" con carácter trimestral, un por cada estación do ano. Un pasiño máis para converter a Casa en espazo de acollida e proxección de todo tipo de iniciativas culturais arredor da figura do noso Poeta Nacional.
Prácenos convidarvos ao primeiro destes concertos íntimos, que quixemos chamar "De corazón a corazón": abrimos este ciclo o vindeiro venres 21 de novembro ás 21 horas con Uxía.
Este non será un concerto máis de Uxía, senón un concerto diferente, nun ambiente máis íntimo, nun espazo único, onde poderemos falar de Manuel María, escoitar ao poeta na voz de Uxía e mesmo conversar coa artista. A palleira da Casa de Hortas, hoxe transformada en auditorio, cremos que é un escenario que se presta para escenificar esa maxia.
Dado que o número de localidades é limitado, pregámosvos que reservedes antes a vosa entrada. Podédelo facer ben respondendo este mesmo correo ben telefonicamente no 698 177 621. O prezo da entrada son 5 €, que se pagarán na mesma Casa-Museo. Aquelas entradas reservadas que non se retiraren 20 minutos antes do inicio da actuación serán postas á venda.
Agradecemos que estendades o convite canto posíbel e que convidedes a este concerto de formato diferente todas as vosas amizades e contactos.
Recibide un moi cordial saúdo
A Fundación Manuel María de Estudos Galegos
Concurso de postales de navidad
CONCURSO DE POSTALES DE NAVIDAD
Como el año pasado FAPACEL, convoca de nuevo el concurso de postales de navidad, en la que todos podéis participar.
Como la entrega de las mismas es en formato digital, en caso de que no tengáis a oportunidad de poder pasarlo a este formato, podéis dejar vuestros trabajos en conserjería del colegio hasta el día 11 de diciembre y nos encargaremos de enviarlas.
Como el año pasado FAPACEL, convoca de nuevo el concurso de postales de navidad, en la que todos podéis participar.
Como la entrega de las mismas es en formato digital, en caso de que no tengáis a oportunidad de poder pasarlo a este formato, podéis dejar vuestros trabajos en conserjería del colegio hasta el día 11 de diciembre y nos encargaremos de enviarlas.
BASES:
REQUISITOS:
Tódolos nenas/nenos das ANPAS da
provincia de Lugo asociadas á FAPACEL
ENTREGA TRABALLOS:
En formato PDF/JPG a través do
correo electrónico da Federación. Identificados co nome do neno e idade.
CATEGORIAS:
a)
Infantil
b)
Primaria
c)
Secundaria
PRAZO DE ENTREGA:
Antes do 12 de decembro 2014
XURADO:
Membros da Xunta Directiva de
FAPACEL
PREMIOS:
Tódolos
participantes recibirán un agasallo.
Entregaranse en formato PDF/JPG a través do correo electrónico da Federacion (fapacel@hotmail.com). Identificados co nome do neno
Os gañadores das tres categorías recibirán o mesmo premio: material didáctico e diploma
A entrega de premios fárase o sábado 20 no Museo Provincial de Lugo
As tarxetas gañadoras servirán para felicitar as ANPAS da provincia e mais as organizacións públicas
Os gañadores das tres categorías recibirán o mesmo premio: material didáctico e diploma
A entrega de premios fárase o sábado 20 no Museo Provincial de Lugo
lunes, 10 de noviembre de 2014
La verdad sobre los adolescentes explicada por Supernanny en ocho claves
entrevista con rocío ramos-paúl
Hay un día en la vida de todo padre en el que te levantas y descubres que tu hijo ha dejado de ser un niño. Y no sólo eso, además es insoportable: se enfada por todo, está contestón, no cuenta nada… La psicóloga Rocío Ramos-Paúl, más conocida como Supernanny (el nombre de su programa de televisión), está acostumbrada a atender en su consulta a madres desesperadas que piensan que su hijo se ha convertido en un extraterrestre. Pero no es cierto, su hijo es simplemente un adolescente, y sí, está siendo abducido, pero por las hormonas.
Tras publicar varios libros con consejos para educar a nuestros niños, la psicóloga aborda en Un extraño en casa (Aguilar), escrito en colaboración con su compañero Luis Torres, la etapa vital que, sin duda, es más difícil de llevar para los padres.
A los padres les cuesta mucho mentalizarse de que a partir de ahora tienen que negociar, es decir, ceder unas cosas para conseguir un objetivo común con el adolescente,
Aunque, necesariamente, todos los padres han sido adolescentes y han pasado por lo mismo que sus hijos, lo que ahora hacen ellos les parece un sinsentido. “El adolescente siempre ha tenido las mismas características: es rebelde, es impulsivo, tiene las hormonas que parece una noria y pasa de la euforia a la depresión en minutos… Hay testimonios de esto de antes de Cristo. Todo forma parte de esa crisis que necesitan para desarrollarse y convertirse en adultos”, explica la psicóloga a El Confidencial.
En opinión de Supernanny, tenemos que tener claro que nuestro hijo va a pasar por esta fase, y es mejor que sepamos a qué atenernos. “Es una etapa de mucha crisis y los padres no saben manejarse en las situaciones nuevas que presenta”, explica la psicóloga. “¿Es malo? No, sin conflicto no hay convivencia, pero hay que saber manejarlo. A los padres les cuesta mucho mentalizarse de que a partir de ahora tienen que negociar, es decir, ceder unas cosas para conseguir un objetivo común con el adolescente”.
Como explica Ramos-Paúl, nos cuesta comprender que el adolescente ya no depende de nosotros, que es un ente distinto que tiene ideas propias, pero algunos padres se pasan al darles independencia: “Hay un tipo de padre que es relativamente frecuente y es el que piensa que, como su hijo ya es mayor, ya no tiene que ponerle normas. Pero esto es justo lo que más demanda esta etapa. Las van a discutir, las van a pelear, pero necesitan que tú les pongas límites”.
Las 8 cosas que más nos molestan de los adolescentes (y cómo lidiar con ellas)
Los conflictos entre padres y adolescentes son generalmente los mismos, y todos pueden solucionarse con herramientas parecidas. Si piensas que tu hijo de 16 años es el único energúmeno capaz de desaparecer de casa sin decir adónde va, robándote 20 euros de la chaqueta, y volviendo borracho como una cuba, estás muy equivocado.
Estos son los ocho comportamientos que más nos preocupan de los adolescentes, y la forma en que podemos hacerles frente.
1. Son maleducados y contestones
Supernanny lo tiene claro: ser maleducado y contestón está en el ADN del adolescente. “Piensan que siempre tienen la razón, son impulsivos y las hormonas andan por ahí. De repente se enfadan muchísimo y pegan un estallido y van de cero a 100 en muy poco tiempo”.
“Debemos darle la importancia justa”, explica Ramos-Paúl. “Si el padre entra al trapo de lo que el niño dice lo tiene más difícil. El padre tiene que pensar que esto es culpa de las hormonas, es una etapa que pasa su hijo y aunque no le guste lo que está haciendo es parte de lo que toca”. Tras la pataleta, explica Supernanny, debemos que hablar con el chaval y poner las cosas en su sitio: “Cuando te tranquilices hablamos del tema y te digo que así no me puedes contestar y, sintiéndolo mucho, hoy antes de salir vas a quitar el polvo a los muebles”.
2. Sus amigos no parecen de fiar
De la noche a la mañana nuestro hijo tiene un nuevo grupo de amigos de los que no nos fiamos un pelo: son unos macarras, quizás son mayores que él, y se pasan el día bebiendo litronas en el parque (porque, claro, se juntan en el parque del barrio, y se creen que la policía es tonta).
¿Qué hay que hacer?
Hay que buscar también alternativas, para que haga amigos con otros intereses distintos al ocio nocturno
“Normalmente es un grupo de amigos el que no nos gusta”, explica Supernanny. “Si lo prohibimos lo vamos a hacer mucho más atractivo. Esto es un poco como el refrán: si no puedes con el enemigo únete a él. Empezamos a invitar a casa a sus amigos, permitimos que hagan fiestas o comidas en casa, y por otro lado damos alternativa de grupo distinto. Normalmente el grupo que no nos gusta es con el que sale por la noche, con el que se pasa de lunes a viernes hablando de la fiesta siguiente. Hay que buscar también alternativas, para que haga amigos con otros intereses distintos al ocio nocturno”.
3. Va con unas pintas horribles
“Que todo el mundo se acuerde de cuántas veces escuchó a sus padres decir lo mismo en la adolescencia”, advierte la psicóloga. No cabe duda de que lo raro es que a un padre le guste cómo viste su hijo adolescente (puede ser peor, a algunas madres les horroriza cómo visten sus hijos con 30), pero, de nuevo, es lo que toca.
¿Qué hay que hacer?
“La pinta es una de las cosas que le separan del mundo adulto y les identifica con su grupo”, explica Supernanny. Si queremos poner límites, tendremos que negociar. La psicóloga pone un ejemplo muy común: “Para ir a casa de los abuelos podemos decidir la ropa entre los dos, o escoger algo que me gusta más, y para salir con tus amigos no protesto y te dejo salir”.
4. No para de pedir dinero
Al llegar la adolescencia nuestros hijos demandarán salir más de casa, pasarán más tiempo con sus amigos y empezarán a pedir dinero. Cada vez más dinero, pues siempre tendrán algún amigo con más disponibles. Por ello, y por su futuro, es importante que los padres aprendan a gestionarles bien la paga.
¿Qué hay que hacer?
“La paga tiene que darse en función del esfuerzo que haga”, explica Ramos-Paúl. “Es muy bueno para lograr una tolerancia a la frustración y para que valoren el esfuerzo. Hay que pagarles por hacer algo, ya sea por estudiar, si se les da mal, o por ocuparse de sus hermanos el viernes. Y si quiere completar más, yo le animaría a que tenga experiencias con pequeños trabajos: clases particulares, hacer de canguro…. A veces dejar que el niño sólo estudie es negarle la posibilidad de tener experiencias que le enriquecen a nivel personal”.
5. Sólo piensa en salir, emborracharse y fumar porros
Según la última Encuesta Escolar sobre Uso de Drogas en Estudiante de Enseñanza Secundaria, de 2012/13, la edad de inicio de consumo de alcohol en España se sitúa en 13,9 años. “En este país hemos sido siempre muy tolerantes con el consumo del alcohol”, afirma tajante Supernanny, y aunque ahora nos estamos empezando a concienciar –porque a nadie le gusta imaginarse a su hijo de 14 años con una litrona en la mano– todavía no hemos aprendido a abordar el problema.
¿Qué hay que hacer?
“Más que atacar directamente el alcohol y el consumo lo que tendríamos que atacar es la responsabilidad del niño”, explica la psicóloga. “Normalmente el consumo se produce por la noche, en salidas de amigos, o a la salida del colegio, o si deja de ir a clase. ¿Qué hacemos? Pedimos que cumpla con sus responsabilidades más que prohibirle que salga o que tenga dinero. Todo se relaciona. Si tu cumples con el horario escolar, cumples con tus deberes y con tus responsabilidades de casa, vas recuperando, por ejemplo, el dinero de la paga”.
6. Se pasa el día enganchado al móvil e internet
Aunque el conflicto generacional ya no es tan grande –pues ya hay padres de adolescentes que han vivido la llegada de las nuevas tecnologías–, nos preocupa que nuestro hijo esté todo el día pegado al móvil y al ordenador y no haga otra cosa.
¿Qué hay que hacer?
Lo que tenemos que hacer es enseñarles a que hagan un buen uso de las nuevas tecnologías. Decidir en qué situaciones y tiempos puedo usarlo y en cuáles no, “Tenemos que aceptar que el ocio tecnológico es parte del ocio del adolescente, pero tiene que ser sólo una parte de este”, explica Ramos-Paúl. “Si mi hijo tiene su deporte, su actividad creativa extraescolar y además utiliza videojuegos, fenomenal. Lo que tenemos que hacer es enseñarles a que hagan un buen uso de las nuevas tecnologías. Decidir en qué situaciones y tiempos puede usarlo y en cuáles no. ¿Al cole vamos con móvil o sin móvil? ¿Por la noche lo uso o no? ¿Durante una comida respondemos o no? Todo eso es lo que hay que gestionar”.
7. Tiene pareja
Todo padre se escandaliza cuando descubren que sus hijos tienen pareja, porque empiezan a surgir preocupaciones que hasta la fecha se podían obviar. Pero la adolescencia es el tiempo de los primeros amores, y es importante que está experiencia (que acabará seguro en drama) al menos no sea traumática.
¿Qué hay que hacer?
“Si la relación que tiene con el novio es buena, porque responde a un buen modelo, son ensayos para la vida de pareja”, explica Supernanny, “y lo que los padres tenemos que hacer, más que prohibir ni nada de eso, es estar atentos a cómo va desarrollándose la relación”.
8. Tiene muy baja autoestima
Como explica la psicóloga, que la autoestima fluctúe es una de las características básicas de todo adolescente. “Hoy estoy eufórico y soy el mejor del mundo y al día siguiente me encierro en el baño, no salgo y cuando salgo estoy llorando porque me ha salido un grano horroso y no puede salir. Y de repente parece que toda su autoestima depende de un grano”.
¿Qué hay que hacer?
“Podemos darle habilidades que le permitan identificarse con un grupo, que es al final lo que a ellos les sube la autoestima”, explica Supernanny. “Si toda su autoestima depende de estar guapo o guapa lo que tengo que hacer es buscar alternativas. Uno también puede ver su autoestima subida si ha mejorado las notas, si ha empezado a hacer un deporte que le apetecía, si empieza a bailar y resulta que es bueno… Al final la autoestima depende mucho de la imagen propia y la que devolvemos los demás, el medio. Y el medio en este caso son el grupo y los padres”.
FUENTE:
http://www.elconfidencial.com/alma-corazon-vida/2014-11-07/la-verdad-sobre-los-adolescentes-explicada-por-supernanny-en-ocho-claves_436789/
La verdad sobre los adolescentes explicada por Supernanny en ocho claves
Hay un día en la vida de todo padre en el que te levantas y descubres que tu hijo ha dejado de ser un niño. Y no sólo eso, además es insoportable: se enfada por todo, está contestón, no cuenta nada… La psicóloga Rocío Ramos-Paúl, más conocida como Supernanny (el nombre de su programa de televisión), está acostumbrada a atender en su consulta a madres desesperadas que piensan que su hijo se ha convertido en un extraterrestre. Pero no es cierto, su hijo es simplemente un adolescente, y sí, está siendo abducido, pero por las hormonas.
Tras publicar varios libros con consejos para educar a nuestros niños, la psicóloga aborda en Un extraño en casa (Aguilar), escrito en colaboración con su compañero Luis Torres, la etapa vital que, sin duda, es más difícil de llevar para los padres.
A los padres les cuesta mucho mentalizarse de que a partir de ahora tienen que negociar, es decir, ceder unas cosas para conseguir un objetivo común con el adolescente,
Aunque, necesariamente, todos los padres han sido adolescentes y han pasado por lo mismo que sus hijos, lo que ahora hacen ellos les parece un sinsentido. “El adolescente siempre ha tenido las mismas características: es rebelde, es impulsivo, tiene las hormonas que parece una noria y pasa de la euforia a la depresión en minutos… Hay testimonios de esto de antes de Cristo. Todo forma parte de esa crisis que necesitan para desarrollarse y convertirse en adultos”, explica la psicóloga a El Confidencial.
En opinión de Supernanny, tenemos que tener claro que nuestro hijo va a pasar por esta fase, y es mejor que sepamos a qué atenernos. “Es una etapa de mucha crisis y los padres no saben manejarse en las situaciones nuevas que presenta”, explica la psicóloga. “¿Es malo? No, sin conflicto no hay convivencia, pero hay que saber manejarlo. A los padres les cuesta mucho mentalizarse de que a partir de ahora tienen que negociar, es decir, ceder unas cosas para conseguir un objetivo común con el adolescente”.
Como explica Ramos-Paúl, nos cuesta comprender que el adolescente ya no depende de nosotros, que es un ente distinto que tiene ideas propias, pero algunos padres se pasan al darles independencia: “Hay un tipo de padre que es relativamente frecuente y es el que piensa que, como su hijo ya es mayor, ya no tiene que ponerle normas. Pero esto es justo lo que más demanda esta etapa. Las van a discutir, las van a pelear, pero necesitan que tú les pongas límites”.
Las 8 cosas que más nos molestan de los adolescentes (y cómo lidiar con ellas)
Los conflictos entre padres y adolescentes son generalmente los mismos, y todos pueden solucionarse con herramientas parecidas. Si piensas que tu hijo de 16 años es el único energúmeno capaz de desaparecer de casa sin decir adónde va, robándote 20 euros de la chaqueta, y volviendo borracho como una cuba, estás muy equivocado.
Estos son los ocho comportamientos que más nos preocupan de los adolescentes, y la forma en que podemos hacerles frente.
1. Son maleducados y contestones
Supernanny lo tiene claro: ser maleducado y contestón está en el ADN del adolescente. “Piensan que siempre tienen la razón, son impulsivos y las hormonas andan por ahí. De repente se enfadan muchísimo y pegan un estallido y van de cero a 100 en muy poco tiempo”.
¿Qué hay que hacer?
2. Sus amigos no parecen de fiar
De la noche a la mañana nuestro hijo tiene un nuevo grupo de amigos de los que no nos fiamos un pelo: son unos macarras, quizás son mayores que él, y se pasan el día bebiendo litronas en el parque (porque, claro, se juntan en el parque del barrio, y se creen que la policía es tonta).
¿Qué hay que hacer?
Hay que buscar también alternativas, para que haga amigos con otros intereses distintos al ocio nocturno
“Normalmente es un grupo de amigos el que no nos gusta”, explica Supernanny. “Si lo prohibimos lo vamos a hacer mucho más atractivo. Esto es un poco como el refrán: si no puedes con el enemigo únete a él. Empezamos a invitar a casa a sus amigos, permitimos que hagan fiestas o comidas en casa, y por otro lado damos alternativa de grupo distinto. Normalmente el grupo que no nos gusta es con el que sale por la noche, con el que se pasa de lunes a viernes hablando de la fiesta siguiente. Hay que buscar también alternativas, para que haga amigos con otros intereses distintos al ocio nocturno”.
3. Va con unas pintas horribles
“Que todo el mundo se acuerde de cuántas veces escuchó a sus padres decir lo mismo en la adolescencia”, advierte la psicóloga. No cabe duda de que lo raro es que a un padre le guste cómo viste su hijo adolescente (puede ser peor, a algunas madres les horroriza cómo visten sus hijos con 30), pero, de nuevo, es lo que toca.
¿Qué hay que hacer?
“La pinta es una de las cosas que le separan del mundo adulto y les identifica con su grupo”, explica Supernanny. Si queremos poner límites, tendremos que negociar. La psicóloga pone un ejemplo muy común: “Para ir a casa de los abuelos podemos decidir la ropa entre los dos, o escoger algo que me gusta más, y para salir con tus amigos no protesto y te dejo salir”.
4. No para de pedir dinero
Al llegar la adolescencia nuestros hijos demandarán salir más de casa, pasarán más tiempo con sus amigos y empezarán a pedir dinero. Cada vez más dinero, pues siempre tendrán algún amigo con más disponibles. Por ello, y por su futuro, es importante que los padres aprendan a gestionarles bien la paga.
¿Qué hay que hacer?
“La paga tiene que darse en función del esfuerzo que haga”, explica Ramos-Paúl. “Es muy bueno para lograr una tolerancia a la frustración y para que valoren el esfuerzo. Hay que pagarles por hacer algo, ya sea por estudiar, si se les da mal, o por ocuparse de sus hermanos el viernes. Y si quiere completar más, yo le animaría a que tenga experiencias con pequeños trabajos: clases particulares, hacer de canguro…. A veces dejar que el niño sólo estudie es negarle la posibilidad de tener experiencias que le enriquecen a nivel personal”.
5. Sólo piensa en salir, emborracharse y fumar porros
Según la última Encuesta Escolar sobre Uso de Drogas en Estudiante de Enseñanza Secundaria, de 2012/13, la edad de inicio de consumo de alcohol en España se sitúa en 13,9 años. “En este país hemos sido siempre muy tolerantes con el consumo del alcohol”, afirma tajante Supernanny, y aunque ahora nos estamos empezando a concienciar –porque a nadie le gusta imaginarse a su hijo de 14 años con una litrona en la mano– todavía no hemos aprendido a abordar el problema.
¿Qué hay que hacer?
“Más que atacar directamente el alcohol y el consumo lo que tendríamos que atacar es la responsabilidad del niño”, explica la psicóloga. “Normalmente el consumo se produce por la noche, en salidas de amigos, o a la salida del colegio, o si deja de ir a clase. ¿Qué hacemos? Pedimos que cumpla con sus responsabilidades más que prohibirle que salga o que tenga dinero. Todo se relaciona. Si tu cumples con el horario escolar, cumples con tus deberes y con tus responsabilidades de casa, vas recuperando, por ejemplo, el dinero de la paga”.
6. Se pasa el día enganchado al móvil e internet
Aunque el conflicto generacional ya no es tan grande –pues ya hay padres de adolescentes que han vivido la llegada de las nuevas tecnologías–, nos preocupa que nuestro hijo esté todo el día pegado al móvil y al ordenador y no haga otra cosa.
¿Qué hay que hacer?
Lo que tenemos que hacer es enseñarles a que hagan un buen uso de las nuevas tecnologías. Decidir en qué situaciones y tiempos puedo usarlo y en cuáles no, “Tenemos que aceptar que el ocio tecnológico es parte del ocio del adolescente, pero tiene que ser sólo una parte de este”, explica Ramos-Paúl. “Si mi hijo tiene su deporte, su actividad creativa extraescolar y además utiliza videojuegos, fenomenal. Lo que tenemos que hacer es enseñarles a que hagan un buen uso de las nuevas tecnologías. Decidir en qué situaciones y tiempos puede usarlo y en cuáles no. ¿Al cole vamos con móvil o sin móvil? ¿Por la noche lo uso o no? ¿Durante una comida respondemos o no? Todo eso es lo que hay que gestionar”.
7. Tiene pareja
Todo padre se escandaliza cuando descubren que sus hijos tienen pareja, porque empiezan a surgir preocupaciones que hasta la fecha se podían obviar. Pero la adolescencia es el tiempo de los primeros amores, y es importante que está experiencia (que acabará seguro en drama) al menos no sea traumática.
¿Qué hay que hacer?
“Si la relación que tiene con el novio es buena, porque responde a un buen modelo, son ensayos para la vida de pareja”, explica Supernanny, “y lo que los padres tenemos que hacer, más que prohibir ni nada de eso, es estar atentos a cómo va desarrollándose la relación”.
8. Tiene muy baja autoestima
Como explica la psicóloga, que la autoestima fluctúe es una de las características básicas de todo adolescente. “Hoy estoy eufórico y soy el mejor del mundo y al día siguiente me encierro en el baño, no salgo y cuando salgo estoy llorando porque me ha salido un grano horroso y no puede salir. Y de repente parece que toda su autoestima depende de un grano”.
¿Qué hay que hacer?
“Podemos darle habilidades que le permitan identificarse con un grupo, que es al final lo que a ellos les sube la autoestima”, explica Supernanny. “Si toda su autoestima depende de estar guapo o guapa lo que tengo que hacer es buscar alternativas. Uno también puede ver su autoestima subida si ha mejorado las notas, si ha empezado a hacer un deporte que le apetecía, si empieza a bailar y resulta que es bueno… Al final la autoestima depende mucho de la imagen propia y la que devolvemos los demás, el medio. Y el medio en este caso son el grupo y los padres”.
FUENTE:
http://www.elconfidencial.com/alma-corazon-vida/2014-11-07/la-verdad-sobre-los-adolescentes-explicada-por-supernanny-en-ocho-claves_436789/
Anpas Galegas se reunen con COGAMI
Falamos de accesibilidade na reunión con COGAMI

O pasado 13 de outubro, parte da directiva da Confederación de ANPAS GALEGAS reuniuse con Manuel de Lario, responsable da área de accesibilidade de COGAMI, Confederación Galega de Persoas con discapacidade.
O motivo desta reunión foi dar os primeiros pasos para o desenvolvemento dun proxecto conxunto, un traballo sobre a accesibilidade nos centros educativos galegos, coa pretensión de visualizar as carencias, ou as dotacións se as houber, que os nosos colexios e institutos teñen neste eido, e que están impedindo a normal e desexada incorporación daquelas persoas que, definitiva ou conxunturalmente, teñen calquera tipo de discapacidade.
A inclusión de todas e todos no ensino de todas e todos, no ensino público, é unha meta que debe estar sempre presente no noso traballo. Non teremos un ensino completo, nin socialmente eficaz, mentres o que haxa dentro dos nosos centros educativos non sexa un fiel reflexo da realidade que hai nas rúas e nas casas.
Por iso queremos traballar sobre esa realidade, e por iso iniciamos esa campaña. Acordamos na reunión iniciar o deseño dunha etapa formativa que chegará até cada centro educativo que participe, na procura da implicación directa do maior número de persoas, tanto familias como alumnado e profesorado, non só para mellorar os resultados obtidos, senón para que mesmo o traballo que se faga sexa xa un procedemento de participación que fomente a inclusión que desexamos.
Na reunión falouse de accesibilidade, case podemos dicir que foi a primeira charla formativa e nós mesmos fomos os primeiros alumnos, e aprendemos un primeira pincelada do que hai detrás dese termo; así coñecemos que estamos a falar non só de itinerarios –ramplas, portas, aseos, ascensores- senón tamén de orientación –bandas guía, sinalización, relación da persoa co espazo-, de información – alarmas, paneis, coexistencia de sinais auditivas e visuais- e mesmo soubemos da existencia da indución magnética, un procedemento técnico polo que se reforza a conectividade do oínte con implantes cocleares ou con audífonos coa realidade exterior.
Como sempre que nos achegamos a esta realidade descubrimos dúas cousas, o grande que é o descoñecemento social sobre as problemáticas e as solucións existentes no tratamento das discapacidades, e o doado que é, na maioría das ocasións, solucionar problemas que provocan o apartamento social de moitas persoas.
Mesmo comezamos a afianzar unha idea clara: a maioría das solucións posibles non son custosas nin complexas, só hai que ter a vontade de incorporalas á normalidade, de ter o pensamento constante desas problemáticas para que os deseños, as construcións, as restauracións , as programacións e a organización da vida cotiá saiban e amosen que coñecen a existencia desas peculiaridades. Custa tanto moitas veces facer as cousas para todos como facelas só para algúns, e a diferenza de resultados é notoria.
Saímos da reunión emprazándonos para moitas outras, en cada ocasión máis concretas e especializadas, e coa sensación conxunta de que estamos a traballar nun tema que merece totalmente todos os esforzos que todas as partes poidamos dedicar
DOG Consejos Escolares
CONSELLERÍA DE CULTURA, EDUCACIÓN E ORDENACIÓN UNIVERSITARIA
RESOLUCIÓN do 19 de setembro de 2014, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, pola que se establece o calendario para a celebración de eleccións de membros dos consellos escolares de centros docentes sostidos con fondos públicos.
No punto 6 do artigo 126 da Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio, de educación (LOE), mo- dificada pola Lei orgánica 8/2013, do 9 de decembro, para a mellora da calidade educativa, establécese que lles corresponde ás administracións educativas determinar o número total de membros do consello escolar e regular o proceso de elección. Ao abeiro do establecido na disposición transitoria décimo primeira da LOE, dado que o dito artigo remite a ulteriores disposicións regulamentarias que aínda non foron ditadas, son de aplicación as normas dese rango que o viñan sendo na data de entrada en vigor da LOE, sempre que non se opoñan ao disposto nela.
Pola súa parte, o Decreto 92/1988, do 28 de abril, polo que se regulan os órganos de go- berno dos centros públicos de ensino non universitario, modificado polo Decreto 279/1990, do 27 de abril, e os decretos 324/1996, do 26 de xullo, 374/1996, do 17 de outubro, e 7/1999, do 7 de xaneiro, establecen as condicións de celebración das eleccións dos mem- bros dos consellos escolares nos centros docentes.
A Orde do 21 de outubro de 1996, pola que se determinan aspectos para a elección dos membros do consello escolar nos centros docentes non universitarios sostidos con fondos públicos establece o procedemento de integración no consello escolar do profesorado, do alumnado e dos pais e nais do alumnado do primeiro ciclo da educación secundaria obriga- toria que cursen estudos nun centro de primaria, e determina a composición dos consellos escolares dos institutos de educación secundaria con menos de oito unidades.
A Orde do 28 de agosto de 1996 pola que se regula o procedemento de elección dos órganos de goberno dos centros privados concertados establece que o dito procedemento se realizará de acordo co regulado nesa orde e que nos aspectos non previstos nela habe- rá que aterse ao establecido para os centros públicos no Decreto 92/1988, do 28 de abril, modificado polo Decreto 324 /1996, do 26 de xullo.
Por corresponderlle no curso 2014/15 a renovación dos consellos escolares dos centros
docentes sostidos con fondos públicos, esta dirección xeral, en uso da autorización que figura na disposición derradeira primeira do Decreto 92/1988, do 28 de abril,
RESOLVE:
Artigo 1
O obxecto desta disposición é fixar as datas para a elección dos representantes dos distintos
sectores da comunidade educativa no consello escolar dos centros docentes sos- tidos con fondos públicos, así como ditar instrucións para o seu desenvolvemento.
Artigo 2
1. As eleccións dos representantes dos distintos sectores da comunidade educativa no consello escolar realizaranse entre os días 24 e 28 de novembro de 2014, ambos os dous incluídos. Non obstante, co fin de fomentar a participación de todos os sectores implicados, é desexable que, dentro das posibilidades de cada centro, a xunta electoral fixe unha única data para as votacións correspondentes, de acordo co procedemento establecido.
2. A xunta electoral regulada no artigo 30 do Decreto 92/1988, do 28 de abril, segundo a redacción dada polo Decreto 324/1996, do 26 de xullo, polo que se aproba o Regulamento orgánico dos institutos de educación secundaria, constituirase entre os días 3 e 7 de no- vembro de 2014, ambos os dous incluídos.
3. De conformidade co establecido no artigo 31.b) do Decreto 92/1988, do 28 de abril, é competencia da xunta electoral concretar o calendario electoral. As xuntas electorais terán presente, en todo caso, que o prazo de admisión de candidatos non deberá ser inferior a sete días naturais.
Artigo 3
Os centros que comezaron o seu funcionamento no curso 2013/14 levarán a cabo a primeira renovación do consello escolar prevista na lexislación vixente, de acordo co calendario xeral previsto no artigo 2 desta resolución.
Os centros modificarán en cada renovación parcial o número de membros do consello escolar en función do número de unidades que teñan nese momento.
Artigo 7
Manuel Corredoira López Director xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa
RESOLUCIÓN do 19 de setembro de 2014, da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, pola que se establece o calendario para a celebración de eleccións de membros dos consellos escolares de centros docentes sostidos con fondos públicos.
No punto 6 do artigo 126 da Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio, de educación (LOE), mo- dificada pola Lei orgánica 8/2013, do 9 de decembro, para a mellora da calidade educativa, establécese que lles corresponde ás administracións educativas determinar o número total de membros do consello escolar e regular o proceso de elección. Ao abeiro do establecido na disposición transitoria décimo primeira da LOE, dado que o dito artigo remite a ulteriores disposicións regulamentarias que aínda non foron ditadas, son de aplicación as normas dese rango que o viñan sendo na data de entrada en vigor da LOE, sempre que non se opoñan ao disposto nela.
Pola súa parte, o Decreto 92/1988, do 28 de abril, polo que se regulan os órganos de go- berno dos centros públicos de ensino non universitario, modificado polo Decreto 279/1990, do 27 de abril, e os decretos 324/1996, do 26 de xullo, 374/1996, do 17 de outubro, e 7/1999, do 7 de xaneiro, establecen as condicións de celebración das eleccións dos mem- bros dos consellos escolares nos centros docentes.
A Orde do 21 de outubro de 1996, pola que se determinan aspectos para a elección dos membros do consello escolar nos centros docentes non universitarios sostidos con fondos públicos establece o procedemento de integración no consello escolar do profesorado, do alumnado e dos pais e nais do alumnado do primeiro ciclo da educación secundaria obriga- toria que cursen estudos nun centro de primaria, e determina a composición dos consellos escolares dos institutos de educación secundaria con menos de oito unidades.
A Orde do 28 de agosto de 1996 pola que se regula o procedemento de elección dos órganos de goberno dos centros privados concertados establece que o dito procedemento se realizará de acordo co regulado nesa orde e que nos aspectos non previstos nela habe- rá que aterse ao establecido para os centros públicos no Decreto 92/1988, do 28 de abril, modificado polo Decreto 324 /1996, do 26 de xullo.
Por corresponderlle no curso 2014/15 a renovación dos consellos escolares dos centros
docentes sostidos con fondos públicos, esta dirección xeral, en uso da autorización que figura na disposición derradeira primeira do Decreto 92/1988, do 28 de abril,
RESOLVE:
Artigo 1
O obxecto desta disposición é fixar as datas para a elección dos representantes dos distintos
sectores da comunidade educativa no consello escolar dos centros docentes sos- tidos con fondos públicos, así como ditar instrucións para o seu desenvolvemento.
Artigo 2
1. As eleccións dos representantes dos distintos sectores da comunidade educativa no consello escolar realizaranse entre os días 24 e 28 de novembro de 2014, ambos os dous incluídos. Non obstante, co fin de fomentar a participación de todos os sectores implicados, é desexable que, dentro das posibilidades de cada centro, a xunta electoral fixe unha única data para as votacións correspondentes, de acordo co procedemento establecido.
2. A xunta electoral regulada no artigo 30 do Decreto 92/1988, do 28 de abril, segundo a redacción dada polo Decreto 324/1996, do 26 de xullo, polo que se aproba o Regulamento orgánico dos institutos de educación secundaria, constituirase entre os días 3 e 7 de no- vembro de 2014, ambos os dous incluídos.
3. De conformidade co establecido no artigo 31.b) do Decreto 92/1988, do 28 de abril, é competencia da xunta electoral concretar o calendario electoral. As xuntas electorais terán presente, en todo caso, que o prazo de admisión de candidatos non deberá ser inferior a sete días naturais.
Artigo 3
Os centros que comezaron o seu funcionamento no curso 2013/14 levarán a cabo a primeira renovación do consello escolar prevista na lexislación vixente, de acordo co calendario xeral previsto no artigo 2 desta resolución.
Artigo 4
Para determinar os membros do consello escolar que deben ser renovados terase en conta o establecido nos correspondentes decretos polos que se implantan os regulamentos orgánicos.
Artigo 5
1. As eleccións para a primeira constitución do consello escolar nos centros que iniciaron o seu funcionamento no curso 2014/15 realizaranse entre os días 27 e 30 de outubro de 2014, ambos os dous incluídos. Non obstante, co fin de fomentar a participación de todos os sectores implicados, é desexable que, dentro das posibilidades de cada centro, a xunta electoral fixe unha única data para as votacións correspondentes:
a) Para os centros de educación infantil, primaria e secundaria, de acordo coa Orde desta consellería do 21 de outubro de 1996 (DOG do 22 de outubro).
b) Para os centros públicos integrados, no artigo 11 do Decreto 7/1999, do 7 de xaneiro (DOG do 26 de xaneiro).
c) Para os centros públicos de ensino non universitario de características singulares, de educación especial e de educación de adultos, na Orde desta consellería do 29 de outubro de 1996 (DOG do 4 de novembro); corrección de erros no DOG do 15 de novembro de 1996.
d) Para os centros privados concertados, na Orde desta consellería do 28 de agosto de 1996 (DOG do 26 de setembro).
e) Para os restantes centros terase en conta o establecido nos correspondentes regulamentos orgánicos.
2. Nos centros a que se refire o punto anterior, a xunta electoral regulada no artigo 30 do Decreto 92/1988, do 28 de abril, constituirase entre os días 2 e 7 de outubro de 2014, ambos os dous incluídos.
Artigo 6
Os centros modificarán en cada renovación parcial o número de membros do consello escolar en función do número de unidades que teñan nese momento.
Artigo 7
Aos membros integrantes da xunta electoral, das mesas electorais e aos electores que necesiten permiso laboral para o desempeño das súas obrigas seralles de aplicación o artigo 76.2 do Decreto lexislativo 1/2008, do 13 de marzo (DOG do 13 de xuño), polo que se aproba o texto refundido da Lei da función pública de Galicia. Non obstante, o día ou os días en que teñan lugar as eleccións de representantes dos distintos sectores da comunidade educativa non poderán ser declarados non lectivos.
Artigo 8
1. A acta do escrutinio da votación de cada mesa electoral, á cal se refire o artigo 50 do Decreto 92/1988, do 28 de abril, na súa redacción dada polo Decreto 324/1996, do 26 de xullo, farase segundo o modelo que se publica como anexo I a esta resolución.
2. De conformidade co establecido no artigo 51 do Decreto 92/1988, do 28 de abril, a dirección do centro, como presidencia da xunta electoral, unha vez proclamados os candidatos e candidatas elixidos, dará traslado das copias das actas de cada mesa electoral ao xefe ou xefa territorial da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria.
3. Logo da constitución do consello escolar, a que se refire o artigo 52 do Decreto 92/1988, do 28 de abril, a dirección do centro remitirá o xefe ou xefa territorial, antes do 20 de decembro de 2014, o informe de seguimento que se publica como anexo II a esta resolución.
Artigo 9
Esta resolución entrará en vigor o día seguinte ao da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.
Santiago de Compostela, 19 de setembro de 2014
Manuel Corredoira López Director xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa
Suscribirse a:
Comentarios (Atom)
